پایان نامه...

سلام.امروز برا کارای پایان نامه رفته بودم دانشگاه

حال و هوای دانشگاه و مسیر دانشگاه تا خونه منو کلا بیشتر درگیر فکر اون میکنه

خط همراه اولم سوخته فک کنم ، موقع برگشت رفتم پست بانک که کارت ملی لازم بود برا همین برگشتم داشتم از خیابون رد میشدم به خدا طوری همه ی فکرم پیشش بود که اصلا نفهمیدم چطور 

شد یه دفعه یه پیکان جلوم ترمز کشید و خورد بهم، اگه ترمز نمی کرد ...هه...

خب راحت میشدم ....ولی.... پدر و مادرم گناه دارن خداروشکر که اتفاقی نیفتاد..

نمیدونم خودمو چطوری رسوندم تا تاکسی،سوار شدم و اومدم خونه 

 دو تا خوهرم و داداشم خونه بودن مامانمم با زن همسایه تو حیاط بودن

سلام دادم و بلافاصله رفتم اتاقم و درو بستم 

دیگه تحمل نکردم بغضم شکست و زار زار گریه میکردم 

ترسیدم بیان و فک کنن اتفاقی برام افتاده پا شدم عینک آفتابیمو زدم و رفتم آشپز خونه

خیلی خنده دار بود ساعت 5/30 بعد از ظهر و هوای بارونی و عینک آفتابی...خخخ... مامانم اومد بالا گفتم مامان نور 

چشامو اذیت میکنه...مامانم و بقیه کلی خندیدن ...کسی نفهمید که چون چشام قرمز شده بودن عینک زده بودم

یه چایی ریختم و همونطور داغ داغ  سرپا خوردم.

میدونید چیه با وجود همه اتفاقا من هنوز حس می کنم خیلی زیاد دوسش دارم

به نظر من آدما دو بار می میرن یک بار وقتیه که به کسی که خیلی خیلی زیاد دوسش دارن نرسن و یک بار هم مرگ معمولیه. من اینو با تمام وجودم حس میکنم 

از وقتی این اتفاق برا من افتاده دیگه اصلا دلم نمی خواد پامو از خونه بیرون بزارم دلم میخواد همه 24 ساعتو  تو خونه باشم و بخوابم

من تا الان هیچ تابستونی اینقدر خونه نشین نبودم 

من هیچ سالی نبود که برا مهر ماه نرم خرید 

ولی امسال ذره ای شوق حتی برای خرید کردن هم نداشتم چه برسه به کلاس های تابستونی و ملاقات با دوستام  و....

من از اون گلایه ای ندارم

خب اونم جوونه و انسانه و....

تنها گلایه من از خداست ...آخه چرا؟ چرا؟ چرا منو دختر خلق کردی؟ 

این سوالیه که هر روز از خدا می پرسم و گریه می کنم...من تحمل زندگی کردن تو این دنیا رو ندارم نمی خوام باشم ....

 

دل بی گناه...