آه دلم...

توی دانشگاه به یاد بابام گریم گرفت ، اشکامو پاک کردم و دویدم سمت خروجی تا برم خونه

حتی یه تاکسی هم نبود از پشت سر آقای ج رو دیدم یه کلاه و کاپشن سیاه پوشیده بود

دست و پامو گم کردم 

از یه طرف دلم خواست باهام حرف بزنه از طرفی هم نمی خواستم ببینتم. همون لحظه یه ماشین اومد. دربست گرفتم و رفتم نفهمیدم منو دید یا نه 

ولی کلا دست و پامو گم کرده بودم

یه لحظه به خودم اومدم دیدم تو خارج از شهرم، خیلی ترسیدم به راننده گفتم :این مسیر به کجا میره؟ راننده هم گفت: این مسیر  داخل شهر می ره ، اون ور ترافیک بود ازین مسیر اومدم، خیلی ترسیده بودم شالمو کشیدم جلو دهنم و بدون اینکه راننده بفهمه فقط صلوات می فرستادم و پدرمو صدا می زدم

نمی دونم چراولی از وقتی که پدرمو از دست دادم بیشتر از پیش فکر آقای ج ذهنمو درگیر کرده.البته مطمئنا اون یکی رو داره که دوسش داره و بخاطرش صب تا شب آن میشه برا همین منم براش آرزوی خوشبختی می کنم و هر وقت آن نمیشه دلم برا اون دختری که نمی دونم واقعا هست یا نه خیلی می سوزه.

یه روزی همه چی تموم میشه 

دلم برا پدرم تنگ شده